29.11.10

Good Bye. Dear Father Aaron


---ORR, REV. AARON It is with great sadness that we announce the sudden passing of our husband, father and grandfather on November 17, 2010 at the Hamilton General Hospital, at the age of 70 years. Beloved husband of Ruth (nee Hawkins) for 45 years. Loving father of Beth Pace (Remo), and Andrew Orr. Dear Papa of Rachael and Jacob Pace. Brother-in-law of Rev. Ronald Hawkins (June), Rev. Jack Hawkins (Esther), Allan Hawkins (Carol), and Leona Smith (Lloyd). Survived by brothers-in-law Andy Doggart and Hamilton Moore of Ireland. Survived by several nieces and nephews in Canada and the U.K. Rev. Orr was a past DDGM of District B, Chaplain for 20 years in RCL Branch 58 & associate of 163, Chaplain for the veterans, and worked with the DVA for 20 years. Visitation will be held at P.X. DERMODY FUNERAL HOME, 796 Upper Gage Ave., on Saturday, November 20th from 7-9 p.m. and Sunday, November 21st from 2-4 & 7-9 p.m. A Masonic service will be held on Sunday at 9pm. A Funeral Service will be held in the funeral home chapel on Monday, November 22nd at 11am. Cremation to follow. Donations to the Heart & Stroke Foundation would be appreciated by the family.



---ข้าพเจ้าทราบเรื่องจาก Andrew Orr ถึงการจากไปอย่างกะทันหันของคุณพ่ออารอน พระคุณเจ้าที่รักของคณะ Old catholic church. แห่งแคนาดา อาจารย์และที่ปรึกษาของข้าพเจ้า ความรู้สึกแรกนั้นคือความงุนงงและสับสน ท่านจากไปได้ยังไง? และทำไม? หรือแม้แต่เกิดอะไรขึ้นกับพระคุณเจ้า? แผนการตอนเช้าของข้าพเจ้าเลยเริ่มช้าลงอีกกว่าสี่ชั่วโมง....

เท่าที่ข้าพเจ้ารู้จัก คุณพ่อเป็นคนน่ารักและขี้เล่น ท่านมักหยอกเราอยู่เสมอ ถูกทีเดียวที่ท่านจะเป็นที่รักในคณะ... ข้าพเจ้าสงสัยตั้งแต่แรกที่ข้อความถูกส่งกลับมาหาข้าพเจ้า ...."มาย ฟาเธอร์มเพส อเวย์" ... และคนที่ตอบข้าพเจ้านั่นก็คือ Andrew ลูกชายคนเดียวของพ่ออารอน คนที่ข้าพเจ้าไม่เคยเจอมาก่อน... แต่ราวกับว่าเขาจะรู้จักข้าพเจ้าเป็นอย่างดี ทุกถ้อยคำของเขาจึงดูสุภาพและเป็นมิตร คุณพ่อพูดเรื่องข้าพเจ้าให้เขาฟัง และเขารู้ว่าข้าพเจ้ากำลังท่านอารอนตามเวลาเดิม...เก้าโมงเช้า

หลังงานวันเกิดของคุณพ่อ ท่านถูกหามส่งโรงพยาบาล Hamilton General Hospital ในวันรุ่งขึ้น.. ที่สุดท้ายของท่านเป็นช่วงที่ข้าำพเจ้ากำลังยุ่งกับท่านวิลเลี่ยม ข่าวการจากไปของท่านทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกหมดหนทางอย่างบอกไม่ถูก พระคุณเจ้าที่แสนดีของข้าพเจ้า ทุกคำพูดของท่านมีความหมายกับข้าพเจ้าเสมอ คุณพ่ออยู่เบื้องหลังทุกอย่างที่ข้าพเจ้ากำลังจะทำ และเป็นบันดาลใจอันดีตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ จนข้าพเจ้าชักจะชอบคำล้อของท่านเสียแล้ว ..."A little Sister".... คุณพ่อเป็นคนที่ฉลาดและเก่งมากเหลือเกิน ข้าพเจ้ายอมรับว่าบางเรื่องข้าพเจ้าตามท่านไม่ทันจริงๆ ความรู้ในตัวของข้าพเจ้าใช้กับท่านได้ไม่ถึงครึ่ง แต่ทุกสิ่งที่ท่านสอนข้าพเจ้ามาจะได้ใช้...สักวันหนึ่ง...แต่คุณพ่อมักยืนรออยู่ที่ป้ายหน้าเสมอ ....เมื่อไหร่ก็ตามที่ข้าพเจ้าทำตามที่ท่านสั่ง...จะเจอท่านยืนอยู่ป้ายหน้า!

แต่ถึงข้าพเจ้าจะเป็นเพื่อนต่างอายุกับท่าน แต่ก็ใช่ว่าจะพุดคุยอะไรกันไม่รู้เรื่อง.... ช่างเหมือนคุณพ่อกลับมาหนุ่มอีกทีจริงๆ ... เหมือนการคุยกับคนรุ่นเดียวกัน และคุณพ่อสามารถแนะนำในเรื่องที่ข้าพเจ้าอยากรู้ได้เสมอๆ ..... เพราะท่านนั่นแหละ... ของจริง.! แทบไม่มีเรื่องอะไรที่คุณพ่อจะตอบไม่ได้. แต่หากเทียบกับตามตรง คุณพ่อยังกับปู่เราแท้ๆ. ท่านเป็นครูที่ยอดเยี่ยมที่สุด

ตอนนี้คุณพ่อได้นำข้าพเจ้าไปอีกป้าย เป็นป้ายที่อีกนานกว่าข้าพเจ้าจะตามท่านไปได้... ป้ายนั้นคือ "การเข้าชมพระบารมีของพระเจ้า.. และยิ้มแก้มปริตอนที่ทรงตรัสชมถึงงานที่ท่านได้ทำไว้บนโลกนี้"

RSStS.